Nonwoven

Włókniny (ang. nonwoven) towarzyszą ludziom od wielu, wielu lat. Ich historia sięga roku 1936, kiedy to dr Carl-Ludwig Nottebohm zajął się opracowywaniem materiału, nad którym prace doprowadziły do powstania włóknin, jednak dopiero w latach 60. XX w. Amerykańskie Towarzystwo Badań i Materiałów opublikowało pierwszą pisemną definicję. Historia włóknin nie jest jednak do końca znana. Badacze i naukowcy przez lata prowadzili liczne próby stworzenia włókniny odpowiadającej na aktualne potrzeby. Postęp technologiczny nie ominął tym samym sposobu wytwarzania nonwoven i dziś możemy korzystać z różnorodnych metod produkcji.

Najstarsze z nich polegają na rozpyleniu na warstwie luźnych włókien cieczy klejącej (a następnie sprasowaniu) lub na intensywnym igłowaniu tkaniny. W latach 70. XX wielu narodziła się nowa technologia – spunlace. Wykorzystuje ona liczne strumienie wody o wysokim ciśnieniu wtryskiwane z różnych kierunków w stronę luźnych włókien ułożonych na tkaninie nośnej. W efekcie nacierania strumieni wody, włókna ulegają splątaniu. Najnowsza, odkryta w latach 90. metoda nosi nazwę airlay i od poprzedniej technologii odróżnia ją jedynie wykorzystanie do splątania włókien sprężonego powietrza zamiast wody.

Z czego produkuje się nonwoven?

Nonwoven to włókniny nietkane, które można wytwarzać w różnorodny sposób. W zależności od surowca i wybranej metody mówimy o spilśnianiu, sklejaniu, igłowaniu lub przeszywaniu. Do produkcji nonwoven używa się zarówno włókien zwierzęcych, jak i pochodzących z surowców naturalnych i sztucznych, np. wiskoza, poliester, polipropylen, bikomponent, mikrowłókna, czy poliaktyd. W zależności od zastosowanego materiału i technologii zmieniają się właściwości włókniny.

Kilka słów o zaletach

Główną zaletą włóknin jest ich uniwersalność. W zależności od zapotrzebowania, dobieramy włókna o pożądanych właściwościach i tworzymy z nich wyrób włókienniczy. Produkt może zostać pokryty dodatkowymi substancjami tak, aby stworzyć materiał, który spełnia wymogi klienta.
Nonwoven są lekkie i miękkie, dzięki czemu doskonale sprawdzają się przy kontakcie z ciałem. Jednocześnie ich właściwości antyalergiczne sprawiają, że nie powodują podrażnień nawet wrażliwej skóry. Włókniny są również wytrzymałe, jednak stopnień odporności na zużycie czy rozerwanie, zależy od metody produkcji i wykorzystanego surowca.
Wyroby włókiennicze odznaczają się również dobrym wchłanianiem wody, pozostając przy tym materiałem oddychającym. Niektóre nonwoven są ognioodporne, bezpyłowe i lekkie, dzięki czemu sprawdzają się w przemyśle budowlanym. Kolejną, niebywale ważną zaletą nonwoven jest ich wpływ na środowisko, a dokładniej – jego brak. Większość włóknin jest biodegradowalna i rozkłada się stosunkowo szybko.

Nonwoven znajdziesz… wszędzie!

Włóknina ma to do siebie, że jest niezwykle plastyczna, a współcześnie wykorzystywane materiały i formy przetwórstwa sprawiają, że nonwoven znajduje zastosowanie w wielu dziedzinach. W przemyśle budowlanym stosowane są do budowy dróg i autostrad (geowłókniny), wysypisk i składowisk, a także jako m.in. wykładziny dźwiękoszczelne i izolacyjne. Właściwości termoizolacyjne włóknin wykorzystywane są również w ogrodnictwie – tam występują w postaci mat zapobiegających wysychaniu i zachwaszczeniu gleby, a także otulin.

Nonwoven spotykana jest również w przemyśle krawieckim i obuwniczym jako usztywniacze, ocieplacze i wypełniacze, a także sanitarnym i medycznym (plastry, bandaże, jednorazowa odzież, maseczki, płatki kosmetyczne, pieluchy). Z włóknin wytwarzane są różnego rodzaju filtry. Nie brakuje ich także w przemyśle meblarskim i samochodowym.