Włókniny obuwnicze

Co łączy obuwie każdego z nas? Włókniny obuwnicze! O tym, jak powszechnie występującym typem wyrobów włókienniczych są włókniny obuwnicze, może świadczyć fakt, jak wiele butów posiada każdy człowiek. Odpowiadając na to poniekąd retoryczne pytanie – przynajmniej kilka, jak nie kilkanaście. Niemal każdy but zawiera elementy wykonane z włóknin obuwniczych, dlatego warto wiedzieć, czym są i jak powstają.

Włókniny obuwnicze to rodzaj wyrobu włókienniczego wytwarzany przy użyciu technologii needlepunch. W zależności od surowca wykorzystywanego do produkcji, igłowanie może przebiegać w dwojaki sposób. Pierwszy z nich rozpoczyna się od pokrycia równomiernie rozłożonych luźnych włókien klejem. Włókna sprasowuje się między walcami, a następnie poddaje igłowaniu. Drugi sposób skupia się jedynie na igłowaniu surowca.

Jak przebiega igłowanie?

Igłowanie, czy też needlepunch to technologia polegająca na nakłuwaniu włókien licznymi igłami przymocowanymi do listwy stanowiącej część specjalistycznej maszyny. Proces ten przebiega bardzo szybko, dzięki czemu liczne igły powodują splątanie luźnych włókien we włókninę.

Tak powstałe produkty – w tym włókniny obuwnicze – charakteryzują się wysoką wytrzymałością, odpornością na rozciąganie, elastycznością, dobrą przepuszczalnością pary wodnej i powietrza, higroskopijnością, a co najważniejsze – łatwością przetwórstwa. Oprócz tego są miękkie i niepodatne na działanie wysokich temperatur. Dzięki wymienionym właściwościom włókniny obuwnicze pozwalają skórze oddychać, nie powodując tym samym nadmiernego pocenia się stopy. To tylko niektóre z cech, które sprawiły, że produkty wytwarzane w technologii needlepunch są tak chętnie wykorzystywane w przemyśle obuwniczym.

Do produkcji jakich butów wykorzystuje się włókniny obuwnicze?

Lista możliwych zastosowań jest długa. Włókniny obuwnicze mogą stać się elementem obuwia wytwarzanego z użyciem różnych technologii produkcyjnych, m.in. tradycyjnej, klejonej lub wtryskowej.

Do produkcji najczęściej wykorzystuje się filc, który jako włóknina obuwnicza przeżywa prawdziwy renesans. Sam wyrób nie należy do współczesnych wynalazków, ponieważ znany był już w 6500 r. p.n.e., jednak dopiero teraz możliwe jest pełne wykorzystanie jego możliwości. Przeciętny konsument kojarzy go zapewne jedynie z kaloszami lub gumofilcami, a zastosowanie włókniny igłowanej jest o wiele szersze. Często używany jest jako element konstrukcyjny obuwia, np. wyściółka, wkładka, zapiętki, podpiętki, półwkładki, a także nośnik sztucznej skóry. Termoizolacyjne właściwości sprawiają, że filc stanowi barierę dla zimnego lub gorącego powietrza, a co za tym idzie – zapewnia ciepło zimą i chłód latem.

Włókniny obuwnicze stosuje się do wyrobu wielu rodzajów obuwia. Jako element konstrukcyjny, filc spotykany jest w kaloszach, półbutach, botkach, kozakach, glanach, balerinach, brogsach, wiedenkach, mokasynach, sztybletach cz walonkach. Chętnie wykorzystywany jest również do produkcji bamboszy i kapci domowych. Igłowana włóknina obuwnicza cieszy się również powodzeniem w produkcji obuwia dla dzieci, m.in. kapci, sandałów i trampek.